001 - Więzień 013 melduje się do gotowości!

Ohayo!

Jak widać kompletnie zmieniłam wygląd bloga, jednak nie wiem jakie odczucia będą Wami kierować gdy zagłębić w jego treści. Jak widać w zakładce 'O mnie', jestem tzw. defektem fabrycznym, czyli zaczytanym w książkach mrocznym dziwadłem przemierzającym ulice starego Krakowa, wraz ze swoim znakiem rozpoznawczym - słuchawkami.
Ci, którzy byli ze mną od początku pewnie w tej chwili mamroczą pod nosem zażenowane opinie na temat mojej osoby, gdyż znów usunęłam posty i zmieniłam wygląd bloga.
Oczywiście wygląd był sprawą niecierpiącą zwłoki, gdyż już zima, biało, a ja Wam wyskakuję z czerwonym. Cóż, jak widać mój refleks pewnie Was załamuje (zagadka czemu ciągle obrywam na WF piłką w głowę została rozwiązana!).
Jak wiadomo pod wpływem impulsu wpadłam na szalony pomysł, aby skomentować tu sprawy, które mogą Was zaciekawić, bądź nie.
Po raz kolejny  żywię nadzieję, że jakiś człowiek dobrej woli zostanie tu na dłużej, lecz mogę się mylić. W końcu nie jestem tutaj kimś z Rady Wyższych ( nawiązanie do zakładki na mój temat ) aby twierdzić, że mam zawsze rację, gdyż wcześniej Wena zaczęłaby mnie regularnie odwiedzać niż ja bym stała się kimś mądrym.
Kłaniam się w pas, Wam drodzy czytelnicy, gdyż ta notka jest czysto organizacyjna.
Po raz kolejny przepraszam za brak archiwum, jednak żywię nadzieję iż blogger okaże się skory do współpracy i pokaże mi jak mogę je z powrotem dodać.
Po raz kolejny uświadamiam Wam iż nie jestem profesjonalistką i pewnie w najbliższym czasie ten blog będzie raczej przypominał wylęgarnie moich demonów z wyobraźni niż racjonalnego bloga, jednak cóż, pechowa trzynastka się trafiła.
Notki będą się teraz częściej pojawiać ( miejsce na wyzwiska pod moim adresem, ponieważ znów będziecie skazani na moje (nie) ciekawe wypociny.
Jak widać jestem więźniem typowo roztrzepanym, czego nie okazałam w towarzystwie strażników ( inaczej nasz zacny wysłannik Wyższych miałby przewagę ), ale tu chyba nie wejdą, prawda?
Przygotujcie się na dawkę nieśmiesznych żartów, czy może kilku opowiadań. Obecnie mam już pierwszy rozdział mojego opowiadania, jeżeli będę pijana, to pewnie go tu zamieszczę ( niestety to nie odbędzie się tak szybko, gdyż jestem nie pijąca. Wiem, że to pewnie oczywiste w moim wieku, ale zdemoralizowana młodzież z mojej klasy pewnie w większości twierdzi inaczej.
Jestem Wam winna przeprosiny za mój roztrzepany sposób pisania, jednak mam nadzieję, że nadal będziecie trwać przy moim boku na tej wojnie, której celem jest obalenie strażników i Wyższych, aby zdobyć skarb zwany Szczęściem.
Jak zwykle biorę wszystko zbyt dosłownie, więc nie zdziwcie się, jeżeli napiszę, że również jestem pół-demonem, szamanką, czy dumnym magiem ognia, przynależącym do gildii Fairy Tail.
Po tym zdaniu dobrze wywnioskowaliście, że jestem fanką anime czy mangi. Pewnie zorientowaliście się już i tak po moim zdjęciu profilowym, ale jak zwykle napiszę to pewnie jeszcze kilka tysięcy razy w historii tego bloga.
Mam nadzieję, że zatrzymam się tu na dłużej i wszystko co zmienię to będzie grafika, ale niczego nie obiecuję, bo obawiam się, że akurat tej obietnicy nie będę w stanie dotrzymać.
Może również pojawią się moje prywatne zdjęcia, mam nadzieję, że nowy aparat mnie nie zawiedzie pod tym względem i że nie będę robić fotek jakości robionej kalkulatorem czy mikrofalówką.
Jedyny temat jaki chcę napomknąć to to, iż mój sektor jest bardzo ładny i pewnie w moim aparacie znajdzie się pełno zdjęć z tego otoczenia.
Chciałam również przypomnieć, że jestem buntowniczką, więc nie denerwujcie się gdy będę skłonna do używania wulgaryzmów gdy chodzi o Wyższych czy mieszkańców mojego sektoru.
Jestem osobą nastawioną do wszelkich nowo poznanych więźniów więc nie bój się wygłosić swej opinii czy skontaktować się ze mną, gdyż odpowiem na każde zagadnienie i również będę się śmiać z mojej chorej wyobraźni, jednak na Wenę nie będę mogła ponarzekać, bo się obrazi i nie wróci.
Tym porównaniem skończę pierwszy raport z frontu, oczekujcie innych w najbliższym czasie ( o ile mnie nie złapią i nie dokonają egzekucji na oczach Wyższych i strażników ).
Na koniec nastrojowa muzyka, która sprawia, że mam ochotę jednocześnie rozpłakać się i również zacząć wyzywać Wyższych od wielko - dupnych starców. Czyli oczywiście jeden z Soundtracku Fairy Tail:
http://www.youtube.com/watch?v=4SpQ_GrctN4